ایل من ؛ بوزچلو ؛ قره پاپاق

بغضی سخت خارآگین ،بیرحمانه پنجه برگلویم افکنده است ، عصر امروز ضمن طبقه بندی و پالایش فایل های صوتی ام به لوح فشرده ای برخوردم که چندی پیش و حین برگزاری نمایشگاه بیست سال هنرهای تجسمی ایران از فقروشگاه کالا های فرهنگی موزه هنرهای معاصر تهران خریداری کرده بودم . از سر تفنن به تعدادی از نواهای آن گوش فرا دادم . به ناگاه لحن وحال و هوای یکی از نواهای آن سخت دگرگونم کرد بارها وبارها گوش فرا دادم وهر بار پرده ای از هجرانی ها بر هجرانی های پیش افزوده شد ،گویی که زنجه موره و دردهای تمامی ملت ها را در این نغمه چکانده اند نغمه ای که میتواند فغان مادری بر سوگ فرزند ، ضجه به طوفان فتاده ای از تنگنای زندگی و یا فریاد خاموش و در خود خبیده ملتی و یا سوگواری خاموش قومی بر عزیزانی که قربانی کوردلی ها و کم خردی ها و بی طاقتی های مشتی شیدای شوق زدهِ وادی هیچ و کثیری سوداگرِ نانِ تنیده در خون خلایق، گشته اند باشد.

نمی دانم این آهنگ ها و نغمات پوشیده با حرمانی های آن از کدام آهنگساز و یا کدام مجموعه است ، لیکن از تمنای فریادی که در آنها نهفته است و زبان در کام گرفتنی که جانگدازانه روح را میخلد حدس میزنم از آلبوم سوگواران خموش باشد . شاید؟ در غیر این حالت، استدعا دارم راهنماییم کنید .

  سوگواران تو امروز خموشند همه
که دهان های وقاحت به خروشند همه

گر خموشانه به سوگ تو نشستند رواست
زان که وحشت زده ی حشر وحوشند همه

آه از این قوم ریایی که درین شهر دو روی
روزها شحنه و شب ، باده فروشند همه

باغ را این تب روحی به کجا برد که باز
قمریان از همه سو خانه به دوشند همه

ای هران قطره ز آفاق هران ابر ببار
بیشه و باغ به آواز تو گوشند همه

گر چه شد میکده ها بسته و یاران امروز
مهر بر لب زده وز نعره خموشند همه

به وفای تو که رندان بلاکش فردا
جز به یاد تو و نام تو ننوشند همه

شعر : شفیعی کدکنی

آهنگ های یاد شده را میتوانی ازاینجا(آهنگ1) واینجا(آهنگ2) استخراج کنید